Najbardziej na północ wysunięte miasto w Szwecji. Główny ośrodek miejski w szwedzkiej części Laponii. Kiruna znajduje się w regionie administracyjnym Norrbotten (jego część leży poza kołem podbiegunowym i stąd występuje tu zjawisko dnia polarnego i zorze polarne). W okolicach Kiruny występują duże złoża rudy żelaza, co powoduje lokalną anomalię magnetyczną. Ale miasto jest znane także z hodowli grzybów shiitake, które uprawiane są w nieużywanych już korytarzach kopalni żelaza w górach Kiirunavaara (u ich podnóża leży miasto). W okolicy jest także przepiękne i chętnie odwiedzane przez turystów jezioro – Luossajärvi. Niedaleko od Kiruny znajduje się także park narodowy Abisko, który ma na celu ochronę naturalnych warunków i przyrody północnych obszarów nordyckich. Na terenie parku są liczne stacje badawcze. Bada się tu m.in. zjawisko zorzy polarnej. Niecałe 10 km od Kiruny jest lokalne lostnisko (ma regularne połącznia m.in. ze Sztokholmem).
Na wypoczynek i zwiedzanie najlepiej się wybrać w okresie letnim – od początku czerwca do końca sierpnia.
Temperatura wody w Bałtyku latem nie przekracza 17 °C. Woda w jeziorach natomiast często nagrzewa się do temperatury ponad 20 °C.
Zima to czas sportów zimowych w Szwecji. Największe i najlepiej wyposażone ośrodki znajdują się w centralnej i północnej części kraju. Sezon narciarski w centrum trwa od grudnia do maja, a na północy od marca do czerwca.
Największy ruch turystyczny w Szwecji przypada na lipiec, sierpień oraz – w trzeciej kolejności – czerwiec.
Szwecja leży w strefie klimatu umiarkowanego. Na południu kraju dominuje jego ciepła odmiana, natomiast na północy i w centrum – chłodna. W przypadku skrajnej północy mówi się nawet o klimacie subpolarnym. Charakterystyczne dla klimatu Szwecji są mroźne zimy i raczej chłodne lata. Przy czym lokalny klimat jest łagodniejszy, niż innych krajów położonych w podobnych szerokościach geograficznych, a to dzięki przepływającemu w pobliżu ciepłemu Prądowi Zatokowemu (Golfsztrom).
Średnia temperatura w lipcu to 10 °C na północy i 17 °C na południu (wybrzeże Skani). W październiku zaczyna się zima na północy, a na południu i w stolicy kraju – w listopadzie. Temperatura powietrza w styczniu na południu kraju to ok. 0 °C, a na północy spada do ok. -10 °C. Na północy, choć są niższe temperatury, to mróz łatwiej znieść – jest sucho i bezwietrznie. Na południu nawet mały mróz daje się we znaki ze względu na wysoką wilgotność powietrza.
W Szwecji opady nie rozkładają się równomiernie. Najmniej ich jest w okolicach Laponii (ok. 400 mm/rok), nieco więcej w Górach Skandynawskich (średnia roczna suma – 1 000 mm), a najwyższe sumy występują w okolicy Kebnekaise i Sarek na północnym-zachodzie Szwecji (1 600-1 800 mm).
Na pojezierzu jest bardzo dużo komarów, które uprzykrzają życie zwłaszcza po zmroku, kiedy wzrasta ich aktywność.